แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ หลวงพ่อปัญญา แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ หลวงพ่อปัญญา แสดงบทความทั้งหมด

22 มิถุนายน 2553

อย่าให้เสียชาติเกิด



ตัวของเราโชคดี เกิดมาในปฏิรูปเทส คือ ในถิ่นที่เหมาะสม ได้พบพระพุทธศาสนา ปู่ย่าตาทวดนับถือพระพุทธศาสนามาตลอด แต่ว่าเราทำตัวให้สมกับความโชคดีของตัวเองแล้วหรือยั ง ?

เมื่อครู่เราคงจะเห็น ท่านพระมหาสันติ โชติกโร นำ พระฝรั่งมา ท่านเป็นฝรั่ง อยู่อัสดงคประเทศ อยู่ด้านตะวันตก ห่างไกลจากหลักธรรมพระพุทธศาสนามาก แต่เขาดิ้นรนไขว่คว้า จนในที่สุดได้เจอกับหลักธรรมของพระพุทธเจ้า และเลื่อมใสถึงขนาดบวชเป็นพระภิกษุในบวรพุทธศาสนา

แล้วตัวเราทั้งหลายทำตัวให้สมกับความโชคดีแล้วหรือยั ง ? ที่เกิดในประเทศที่มีพระพุทธศาสนาเป็นดวงแก้วอันล้ำค ่า
เราไขว่คว้าหาธรรมะส่วนใดส่วนหนึ่งเป็นสมบัติของตนเอ งได้แล้วหรือไม่ ?
เราให้ทานได้ทุกครั้ง ที่พบเห็น ทั้งสถานที่และบุคคลที่สมควรจะให้หรือไม่ ?
เรารักษาศีลได้ครบถ้วนทุกสิกขาบทหรือไม่ ?
เรามีการปฏิบัติสมาธิภาวนาบ้างหรือไม่ ?


ต้องถามตัวเราเองว่า แม้แต่ฝรั่งเขายังรู้คุณค่า เห็นความสำคัญของพระพุทธศาสนาจนกระทั่งเข้ามาบวช

ท่านที่ประสบความสำเร็จ เป็นอาจารย์ใหญ่ ๆ โต ๆ อย่างหลวงพ่อสุเมโธ ก็ดี หลวงพ่อชยสาโร ก็ดี หลวงพ่อพรหมวํโส ก็ดี ท่านล้วนแล้วแต่เป็นฝรั่งทั้งสิ้น เราที่เป็นคนไทยต้องคำนึงว่าเราเสียชาติเกิดหรือเปล่ า

ไม่ ใช่ต่อไปภายภาคหน้า ถึงเวลาจะศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้า เราต้องไปเรียนที่อเมริกา ต้องไปเรียนที่อังกฤษ ต้องไปเรียนที่ออสเตรเลีย อาตมามีลูกศิษย์อยู่ท่านหนึ่ง ตอนนี้ทำปริญญาเอกอยู่ที่เยอรมัน เป็นปริญญาเอกทางพระพุทธศาสนา ฟังแล้วสะอึกไหม ? ทำปริญญาเอกทางพระพุทธศาสนาจะต้องไปทำที่เยอรมัน นี่เกิดอะไรขึ้นกับแผ่นดินไทยของเรา ?


อย่าได้ทำตัวเป็นหนูตกถังข้าวสาร คิดว่ากินเมื่อไรก็ได้ ถ้าประมาทแบบนั้น อาจจะยังไม่ทันกิน เจ้าของข้าวสารเขามาเจอเข้าก็โดนทุบตายเสียก่อน หรือโดนแมวกินเสียก่อน ต้องรีบขวนขวาย ตะเกียกตะกายกอบโกยให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่าความตายมาถึงพรุ่งนี้ บาลีว่า โก ชญฺญา มรณํ สุเว ไม่มีใครสามารถหลีกหนีพ้นจากเสนาของมัจจุราช คือความตายได้เลย ดังนั้น ถ้าเราประมาทอยู่ ชีวิตเกิดหมดสิ้นลงเสียก่อน ธรรมะใด ๆ ก็ยังไม่ได้สร้างเสริมให้เป็นของตนเองเลยแม้แต่ส่วนเ ดียว ถ้าอย่างนั้นต้องเรียกว่าเสียชาติเกิดจริง ๆ"


เทศน์บนศาลาวัดท่าขนุน
๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๒
ช่วงก่อนเป่ายันต์รอบสอง

27 มิถุนายน 2552

รักได้...แต่เจ็บให้เป็น

ความรัก
ว่า เราจะรักอย่างไร
เพื่อให้รู้จักรักให้เป็น และจะ
รัก
อย่างไรเพื่อให้ทั้งใจเรา
และใจเขามีความสุขไปพร้อม

ๆ กัน ไม่ว่าความรักนั้นจะสมหวังหรือไม่ก็ตาม

คุณโยมท่านนั้นเปรียบเทียบให้อาตมา
ฟังว่า รักได้ ก็เหมือนการขับรถได้
แค่เสียบกุญแจ
เข้าเกียร์
เหยียบคันเร่ง
ไม่ต้องสนกฎจราจร อาจเกิดอุบัติเหตุ
ตั้งแต่
บาดเจ็บไปจนถึง
เสียชีวิต

แต่ รักเป็น ก็เหมือนเรารู้ว่ากฎจราจรมี
บังคับอย่างไรบ้าง จะแซงขวาต้องเปิดไฟเลี้ยวขอทาง

จะลงสะพานต้องชะลอความเร็ว เพื่อให้ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ

เช่นเดียวกับความรัก ถ้าเรารู้ว่าความรัก
คืออะไร รักอย่างไรให้มีความสุข
รักอย่างไรไม่ให้

เป็นพิษ
ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง

รักให้เป็น
คือ เราต้องพิจารณาว่า รักแบบไหน
รักทำไม
แล้วเราจะรักไปในทิศทางไหน
สมัยนี้ที่มีปัญหาเพราะรักได้ แต่ไม่มีสมอง
ไม่ใช้ปัญญา
ใช้แต่ความหลง หลงว่ารัก
หลงว่าดี จนรักทำให้

ตาบอด
หลับไปกับความฝัน ลมๆ แล้งๆ
แต่กว่าจะมีใครเอาไม้มาเขี่ยปลุก ก็ตื่นสาย น้ำลายยือเปียก

ไปครึ่งหมอนเรามักพูดว่า ความรักไม่จำเป็นต้องใช้เหตุผล
ใช้เพียงอารมณ์ ความรู้สึก และสัญชาตญาณ

เท่านั้น แต่เพราะอารมณ์ไม่ใช่หรือ
ที่ทำให้เราเลือกผิด
ที่ทำให้ต้องมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า ที่ทำให้คิด

ฆ่าตัวตาย
แต่หากเราใช้ปัญญาประกอบ คือ สามารถพิจารณา
ได้ว่า อะไรดี อะไรควร
เพื่อไม่ให้หลง

ไปกับรักลวงอย่างเต็มตัวจนกู่ไม่กลับ

สุดท้ายแล้ว
ไม่ว่ารักจะเป็นอย่างไร หรือ
รักเป็น เป็นอย่างไร ทุกความรักจะต้องมี เมตตา

มีความปรารถนาดีที่จะมอบสิ่งดี
ความรู้สึกดี
ความหวังดี ให้แก่ผู้ที่เรารัก ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นใคร
หรือมีความรัก
ในฐานะใดก็ตาม หากสมหวัง
ความเมตตาในความรักนั้น จะทำให้เรารักษาและดำเนิน
รักที่เป็นสุข
แต่หากผิดหวังความเมตตา
ที่ได้รัก
ก็จะทำให้เรายินดีกับรักอย่างเป็นสุขเช่นกัน



จากหนังสือธรรมะ Delivery

โดย พระมหาสมปอง ตาลปุตโต

11 มิถุนายน 2552

จงทำตัวให้เหมือนแบงค์1000 ....!

นักพูด..ที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่ง..

ได้เริ่มหยุดการสัมมนาของเขา..
โดยการหยิบแบงค์ 1,000 ขึ้นมา
ในห้องที่มีผู้เข้าฟัง..ร่วม 200 ท่าน

แล้วเขาก็พูดว่า..
"ใครอยากได้แบงค์ 1,000 นี้บ้าง?"
มีมือ..ได้ถูกยกขึ้นเป็นจำนวนมาก

เขาก็พูดต่อว่า..
"ฉันจะให้เงินแบงค์1,000 นี้..
แก่หนึ่งในพวกท่าน..
แต่ครั้งแรกนี้..ฉันจะทำอย่างนี้"





เขาเริ่มที่จะขยำๆ เงินนั้น

แล้วเขาก็ถามอีกว่า ..
"ใครจะยังต้องการมันอีก?"

ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก
"ดี" ..เขาตอบ

"แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ"
และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้น..
เริ่มที่เหยียบย่ำมัน..ด้วยรองเท้าของเขา
แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา
ขณะนี้..มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก





"ตอนนี้.. ใครยังต้องการมันอีก?"

ก็ยังคงมีคนยกมืออีก..

"เพื่อนๆ ..คุณได้เรียนรู้บทเรียน
ที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า..
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน ..
คุณก็ยังต้องการมันอยู่
เพราะว่า..
มันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย
มันก็ยังคงมีค่า1,000 บาทอยู่นั่นเอง

เหมือนกับหลายๆครั้ง..ในชีวิตของเรา
ที่ถูกทิ้ง.. ถูกเหยียบย่ำ ..
และถูกทำให้สกปรก..
โดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน
และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ
ทำให้เรารู้สึกว่า..
คุณค่าของเรา--ลดน้อยลง

แต่ไม่ว่าอะไร..ที่ได้เกิดขึ้น
หรืออะไร..ที่จะเกิดขึ้น
คุณไม่เคยสูญเสีย--คุณค่าในตัวเอง

คุณเป็นคนพิเศษ..
อย่าลืมมันตลอดไป...

อย่านำความผิดหวัง..ของเมื่อวาน
มาบดบังความฝัน..ในวันพรุ่งนี้

คำคม

สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ โลกมีแง่มุมมากมายให้มอง
แต่อยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหน แค่มองเห็นว่า....

* คนทุกคนมีเหตุผลในการทำสิ่งต่างๆเสมอ

* ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้ แต่ทุกปัญหาแก้ไขได้

* สิ่งร้ายๆ จะมาพร้อมกับสิ่งดีๆเสมอ

* ความมืดในเวลากลางคืนมีแต่ 12 ชั่วโมง

* หลังฝนตกหนักแล้วฟ้าจะปลอดโปร่ง

* ของบางอย่างไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของเรา แต่ชีวิตเป็นของเรา

* ถนนบางสายไกลหน่อย แต่ก็ยังมีวันถึง

* ฝันร้ายก็เป็นแค่ความฝัน

* อุปสรรคทำให้ชีวิตมีสีสัน

* ความเจ็บปวดทำให้หัวใจแข็งแกร่ง

* ทุกอย่างมีระยะเวลาของมัน

* การร้องไห้ทำให้ดวงตาใสขึ้น

* ตัวเรายังไม่ได้อย่างใจเรา แล้วคนอื่นจะเป็นได้อย่างไร

* เมื่อมาถึงจุดที่หนักที่สุดแล้ว หลังจากนั้นทุกอย่างจะผ่อนคลายลงเรื่อยๆ

* มีไม่มากแต่ก็มีพอ

* ไม่มีเงินแต่ยังมีแรง

* ความอ้วนทำให้ใบหน้าอิ่มเอิบ

* ความผอมทำให้เสื้อผ้าดูดี

* ถ้าวิ่ง ก็ถึงที่เร็วขึ้น

* ถ้าค่อยๆ เดินก็จะไม่เหนื่อย

ปัญหาและอุปสรรค

ปัญหาและอุปสรรค...

เป็นแบบทดสอบในสนามแห่งชีวิต...

ชีวิตที่ยังคงมีลมหายใจให้ได้ดิ้นรน

เพื่อให้ผ่านพ้นมันไปได้

ปัญหามิได้สอนให้หดหู่

จมทุกข์และสิ้นหวัง...

แต่มันกลับสอนให้เราเข้าใจคำว่า...ชี วิ ต...

มากขึ้นกว่าทุก ๆ วัน

จะแปลกอะไรหากต้องเจอ

และล้ม...เพราะอุปสรรคบ้างสักครั้ง...

เพราะหากไม่เคยล้ม

เราคงไม่รู้วิธีที่จะยืนขึ้นอีกครั้ง


ผ่านกี่ฝน...หลบกี่หนาว...

เจอทุกข์...สุข...

คละเคล้าทั้งเสียงหัวเราะ...และน้ำตา

ทุกวันก็ยังตื่นขึ้นมา...

พร้อมลมหายใจเพื่อจะเดินต่อไป

เราไม่มีวันรู้หรอกว่า

พรุ่งนี้ต้องเจอสิ่งใดบ้าง

และจะรับมือกับสิ่งนั้นได้อย่างไร

แต่เมื่อถึงเวลานั้น...

เราจะรู้ว่าอดีตได้บ่มเพาะ

และสอนให้เราเรียนรู้ถึงความเข้มแข็งไว้ในตัวเรา

เพื่อต่อสู้กับอีกหลาย ๆ ทุกข์ที่กำลังจะถูกพัดพา...เข้ามา

07 มิถุนายน 2552

โลกกลมๆ ใบนี้ ไม่มี อะไรได้มา ฟรี ๆ
ของ ฟรีไม่เคยมี ของ ดีไม่เคยถูก
อยู่ให้ ไว้ใจ ไปให้ คิดถึง
คน เราต้องเดินหน้า เวลา ยังเดินหน้าเลย
ไม่ต้องสนใจ ว่าแมวจะสีขาวหรือดำ ขอให้ จับหนูได้ก็พอ
ยิ่งมี ใจศรัทธา ยิ่งต้องมีสายตาที่ เยือกเย็น
ในโลกกลม ๆ ใบนี้ ไม่มีคำว่า} แน่นอน ~
คนเรา เมื่อ ตัวตาย ก็ต้องลงดิน
ท้อแท้ได้ แต่อย่าท้อถอย อิจฉาได้ แต่อย่าริษยา พักได้ แต่อย่าหยุด
เหตุผล ของ คน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่ของ คน อีก คน หนึ่ง
ถ้าไม่ลอง ก้าว จะ ไม่มีวันรู้ ได้เลยว่า ข้างหน้าเป็นอย่างไร
หนทาง อันยาวไกลนับหมื่นลี้ ต้อง เริ่มต้นด้วยก้าวแรก ก่อนเสมอ
ปัญหา ทุกอย่าง อยู่ที่ ตัวเรา ทั้งสิ้น
จะเห็นค่า ของความอบอุ่น เมื่อผ่าน ความเหน็บหนาว มาแล้ว
อันตราย ที่สุดคือ การคาดหวัง

เริ่มต้นดีแล้ว ลงท้ายก็ต้องดีด้วย
อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่
จง ใช้สติ อย่าใช้อารมณ์
เบื้องหลัง ความเข้มแข็ง สมควรมี ความอ่อนโยน
ไม่มีคำว่า บังเอิญ ในเรื่องของความรัก มีแต่คำว่า ตั้งใจ
ยินดี กับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับ กับสิ่งที่เสียไป

หลังพายุ ผ่านไป ฟ้า ย่อม สดใส เสมอ
หลังผ่าน ปัญหา จะรู้ว่าปัญหานั้น เล็กนิดเดียว
ไม่เป็น ขุนนางนะ ได้ แต่ไม่เป็น คนไม่ได้
มีแต่ วันนี้ ที่มีค่า ไม่มี วันหน้า วันหลัง
เมื่อวาน ก็สายเกินแล้ว พรุ่งนี้ ก็ สายเกินไป
อย่าหวัง ว่าจะได้รับความรัก จากคนที่คุณรัก
เพราะคนที่ คุณรัก ไม่ได้ รักคุณ หมดทุกคน


เพื่อนทั่วไป ไม่เห็นคุณร้องไห้
เพื่อนแท้ มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาให้
เพื่อนทั่วไป ถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ
เพื่อนแท้ จะมาแต่หัววันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไป คาดหวังให้คุณเคียงข้างเขาเสมอ
เพื่อนแท้ คาดหวังที่จะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป

เพื่อนทั่วไป เข้าหาผลประโยชน์ ที่ได้รับจากเรา