หลายครั้งหลายหนที่เราเจ็บปวดเพราะรัก เพราะรักเป็นทุกข์นั้นหรือ... หากมองให้ดีๆ รักอาจจะไม่เป็นตัวกำหนดทุกข์นั้นได้
แต่เป็นการคาดหวังจากฝ่ายหนึ่งมากกว่า ลองย้อนถามตัวเองซิว่า "ทุกๆครั้งที่เราร้องไห้ เราผิดหวัง เป็นเพราะเรารักเขาหรือ
เป็นเพราะว่าเขาไม่รักเรามากอย่างที่เราต้องการกันแน่"
ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่เป็นความคาดหวังจากความรักนั้นมากเกินไป ความรักที่เราคาดหวังมากจะย้อนกลับ
มาทำร้ายเราทุกครั้งที่เราคาดหวังสูงเกินไป ไม่มีใครในโลกที่สามารถเป็นอย่างเจ้าชาย เจ้าหญิงในฝันของเราได้
การเรียกร้องจากอีกฝ่ายรังแต่จะทำให้เจ็บปวดกันทั้งคู่ เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจ จากการร้องหาความรักจากผู้อื่น
ลกงมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้นไปในของตัวเองดูบ้าง...
ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ตลอดเวลา ความรักในในของตัวเองไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา หากแต่ก่อขึ้นมาง่ายๆ
และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้ผู้อื่น โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวังจะได้สิ่งตอบแทนมา เมื่อใดที่รักใครสังคน
ลองให้ความรักแก่เขาที่เราจะทำได้ โดยไม่ต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมาไม่จำเป็นเลยที่เรียกร้องให้เขารักเราตราบเ
ท่าเทียมที่เรารักเขา เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น... เราก็จะสัมผัสจากคำว่าความสุขจากความรัก จากการให้อย่างแท้จริง
นอกจากนี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเองให้อยู่ในมือของตัวเองได้ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเรา
อยู่ในมือของคนอื่นที่แล้วๆ มา เพราะเขาเองเป็นบ่อเกิดของความรัก เป็นคนให้มิได้เป็นฝ่ายรับ และยิ่งให้มากเท่าไร
เราก็ยิ่งได้ความรักกลับคืนมากเท่านั้น เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักกับใครก็ตามอีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจที่จะให้รักแก่เรา
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง ไม่จำเป็นต้องใช้ใคร
ก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว เพราะทั้งความรักและความสุขทั้งหมดมันอยู่ที่เราสองคนนั้นเอง.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น