บางครั้งเราต้องกล้าเผชิญชีวิตในโลก อย่างหนอนที่ไช ผลแอ๊ปเปิ้ลจากจุดหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าจะไปโผล่ที่ตรงไหน นั่นทำให้การเดินทางนั้นพิเศษ
ก า ร ใ ช้ ชี วิ ต ก็ เ ห มื อ น ก า ร เ ล่ น ว่ า ว ก ล า ง ส า ย ล ม แ ร ง
คุณไม่มีเวลามาเปิดตำราว่าต้องทำอย่างไร
ค ว า ม คิ ด ส ร้ า ง ส ร ร ค์ แ ต ก ต่ า ง จ า ก ค ว า ม เ ฟ้ อ ฝั น
..ตรงที่มันสามารถเปลี่ยนตัวมันเองให้เป็นความจริงได ้
ค บ เ พื่ อ น ไ ม่ ดี ก็ เ ห มื อ น พ บ ห นั ง สื อ ที่ ทุ ก ห น้ า ว่ า ง เ ป ล่ า แ ล ะ ยั ง อ่ า น ต่ อ ไ ป
ใ บ ไ ม้ เ ก่ า ร่ ว ง ห ล่ น จ า ก ต้ น ล ง สู่ โ ค น เ พื่ อ เ ป็ น ปุ๋ ย ใ ห้ ตั ว มั น เ อ ง
ประสบการณ์เลวร้ายในชีวิตเป็นอาหารวิเศษให้เราเจริญเ ติบโตขึ้น
ค น ทุ ก ค น ใ น โ ล ก ส า ม า ร ถ เ ป็ น ค รู ข อ ง เ ร า
ก า ร ศึ ก ษ า ไ ม่ ใ ช่ โ ร ง เ รี ย น ไ ม่ ใ ช่ ตำ ร า ไ ม่ ใ ช่ ม ห า วิ ท ย า ลั ย ไ ม่ ใ ช่ ป ร ะ ก า ศ นี ย บั ต ร ไ ม่ ใ ช่ ป ริ ญ ญ า บั ต ร
หากคือความสามารถที่ยกระดับของปัญญา และปัญญานั้นไม่ใช่เป็นเพียงความคิดเท่านั้น
หากคือความเมตตาด้วย ดังนั้นการศึกษาจึงไม่ใช่การพัฒนาสมองส่วนเดียว หากเป็นการยกระดับจิตใจและวิถีชีวิตด้วย
ค ลื่ น ลู ก ใ ห ม่ ทุ ก ลู ก ล้ ว น ต่ อ ย อ ด ม า จ า ก ซ า ก ข อ ง ค ลื่ น ลู ก เ ก่ า
ประวัติศาสตร์มีไว้ศึกษาประสบการณ์ของคนอื่น
ใช้ประโยชน์จากมันเฉกเช่นว่ามันเป็นของเรา
ร ะ บ บ ที่ เ ลิ ก ย า ก ที่ สุ ด ใ น สั ง ค ม คื อ ร ะ บ บ ท า ส
ไม่ว่ามองไปในทิศทางไหน ก็เห็นแต่ทาสวัตถุ ทาสเงินตรา ทาสมือถือ ทาสรถยนต์ ทาสยี่ห้อสินค้า ทาสชื่อเสียง
น่าขันที่บางคนเห็นโซ่ตรวนเป็นเครื่องประดับ
ค ว า ม สำ เ ร็ จ อั น ยิ่ ง ใ ห ญ่ จ า ก โ ช ค
ไม่น่าภูมิใจเท่าความสำเร็จเล็กน้อยด้วยมือของเราเอง
ไ ม่ ไ ด้ เ รี ย น ม ห า วิ ท ย า ลั ย ไ ม่ ใ ช่ ค ว า ม ล้ ม เ ห ล ว
ความล้มเหลวคือความคิดที่ว่า...
ตนเองไม่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตหากไม่ได้เข้าเ รียนในมหาวิทยาลัย
อ ก หั ก ก็ เ ห มื อ น เ ป็ น ห วั ด ติ ด ง่ า ย ห า ย ง่ า ย
ความรักธรรมชาติได้หมายถึงการเดินทางไกลไปชมสวนใหญ่โ ต มิใช่การเกลือกกลิ้งบนผืนทรายขาวริมทะเลหรือการเดินท างขึ้นยอดภูเพื่อชมโลก ความรักธรรมชาติอาจเป็นเพียงการดูเศษใบไม้ที่ร่วงหล่ นตามทาง การดูซากร่วงโรยของสรรพสิ่ง และสามารถพิศวง ถึงความงามของความจริง
ค ว า ม ส นุ ก ข อ ง ก า ร เ รี ย น รู้ คื อ ก า ร ลุ้ น ที่ จ ะ คั น พ บ
ความรู้ใหม่ๆ ที่เรายังไม่ได้เรียนรู้
ส ร ร พ ชี วิ ต ล้ ว น มี ห น้ า ที่ ข อ ง มั น
เมฆให้ฝน ต้นไม้ให้อากาศเราหายใจ แมลงผสมเกสร
ทำงานของท่านให้ดีที่สุด ฟันเฟืองตัวเล็กที่สุดก็มีส่วนในการขับเคลื่อนโลก
จ ง ใ ช้ เ พื่ อ น เ ป็ น ที่ ป รึ ก ษ า ไ ม่ ใ ช่ นำ ท า ง
ห า ก เ ร า ส า ม า ร ถ รั ก พื้ น ถ น น ห น ท า ง..เท่าพื้นบ้านเรา
รั ก ป้ า ย จ ร า จ ร...เท่ารักผนังบ้านเรา
รั ก ท า ง ม้ า ล า ย...เท่ารักเก้าอี้ตัวโปรด
รั ก ต้ น ไ ม้ ริ ม ท า ง...เท่ารักเครื่องเรือนของเรา
รั ก โ ล ก ใ บ นี้...เพียงครึ่งเดียวที่บ้านของเรา
รั ก ค น ข้ า ง น อ ก...เท่าเสี้ยวเดียวกับที่รักพ่อแม่
คำว่า รัก คงมีความหมายมากกว่านี้
เ ค ย...เห็นผึ้งฆ่าตัวตายไหม
เ ค ย...ได้ยินมดบ่นไหม
เ ค ย...ได้ยินนกนินทาชาวบ้านไหม
หรือว่าพวกมันรู้ว่ามีเวลาเหลือบนโลกนี้เพียงเล็กน้อ ย
จึงไม่ยอมเสียเวลาทำเรื่องที่ไร้ความหมาย
มดหนึ่งตัวขนของที่หนักกว่ามันหลายสิบเท่า
น่าขันที่เรา...อวดตัวว่าฉลาดกว่ามัน
กลับทำงานได้น้อยกว่ามัน
ค น ฉ ล า ด ย่ อ ม รู้ จั ก รั ก ต น เ อ ง
คนที่รักตนเองย่อมไม่ทำร้ายตนเอง
ด้วยการเสพสิ่งสกปรก ตั้งแต่สิ่งเสพติด
อบายมุข ความฟุ้งเฟ้อ
ไปจนถึงอารมณ์ที่ไม่สร้างสรรค์
ห า ก ไ ม่ มี ก ล า ง คื น หิ่งห้อยคงไม่สามารถเปล่งแสงแสงสวยออกมาให้เราชม
ห า ก ไ ม่ มี อุ ป ส ร ร ค เราก็คงไม่มีวันใช้ขีดความสามารถเราถึงที่สุด
โ ล ก นี้ ไ ม่ มี ง า น ส ก ป ร ก งานสกปรกคืองานของคนใจสกปรกเท่านั้น
โ ล ก นี้ ไ ม่ มี ง า น ต่ำ ต้ อ ย งานต่ำต้อยคืองานของคนที่คิดว่าตนเองไม่มีค่าเท่านั้ น
ทุกๆนาทีมีตัวตนของมันเพียงแวบเดียวและไม่หวนกลับมาอ ีก
น่าเสียดายหากต้องเสียมันไปกับการบ่น การก่นด่าโชคชะตา
การคร่ำครวญ การนินทา
หากมีคนเคย..พิชิตยอดเขาสูงมาแล้วสักครั้งหนึ่ง
หากมีคนเคย...ร่ำรวยมาแล้วสักครั้งหนึ่ง
หากมีคนเคย...สร้างสรรค์งานชั้นเยี่ยมมาแล้วสักครั้ง หนึ้ง
หากมีคนเคย...ใช้กำลังใจฝ่าอุปสรรคใหญ่หลวงมาแล้วสัก ครั้งหนึ่ง
หากมีคนเคย...ทำสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้มาแล้ว สักครั้งหนึ่ง
ย่ อ ม พิ สู จ น์ ว่ า เ ร า ก็ ทำ ไ ด้ เ ช่ น กั น
พระอาทิตย์ตก
แล้วก็ขึ้นใหม่อีก
เรื่อง : ขอบคุณ ประโยคดีดี จาก หนังสือ รอยเท้าเล้กๆของเราเอง ของ คุณ วินทร์ เลียววาริณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น