ไม่ใช่แสงแห่งความหวังหรอกนะครับ
แค่รองรับน้ำตาเธอยามเธอเหงา
ไม่หวังหรอกกับคำว่า "สองเรา"
ขอเป็นเงาที่เธอลืมยามสุขใจ
ฉันไม่ใช่ดวงดาวจรัสแสง
และไม่เคยท้อแท้รับไม่ไหว
แค่มองเธอจากตรงนี้ก็สุขใจ
ยิ้มละไมของเธอคือขุมพลัง
ที่ของฉันคือสักแห่งสุดในหัวใจ
ฉันจึงไม่ใช่แสงแห่งความหวัง
แต่จะรองรับเธอสุดกำลัง
ด้วยความหวังให้เธอสบายใจ
ไม่จำเป็นต้องมาสนใจหรอก
แค่คนนอกสายตาสบายใจได้
เอาเถอะนะ...ฉันน่ะ ไม่เป็นไร
เพียงเธอไปกับเขาแล้วยิ้มกลับมา
อย่าได้กลัวอย่าได้ท้อยามผิดหวัง
ฉันจะเป็นพลังช่วยฟันฟ่า
ยามใดที่เธอนั้นมีน้ำตา
เธอจะพบว่าฉันอยู่ไม่ไกล
......
ฉันจะอยู่ที่ฉันเคยยืนอยู่
เธอก็รู้ว่าฉันอยู่ที่ตรงไหน
ณ.มุมมืดลึกที่สุดในหัวใจ
ไม่จากไปไหนไกลเพราะ "รักเธอ"
คำขอบคุณจะตอบแทนได้หมดไหม
สิ่งดีดีที่เธอให้ในวันนี้
กำลังใจที่คอยเพิ่มไม่ช้าที
อยู่เป็นเพื่อนเมื่อไม่มีใครดูแล
ทั้งคอยปลอบคอยห่วงใยอยู่เสมอ
ไม่เผลอเรอหรือทำเป็นไม่แยแส
เป็นพี่ชายที่น่ารักไม่ผันแปร
น้องซึ้งแท้ในน้ำใจที่ได้มา
อยากจะมอบรอยยิ้มเป็นของขวัญ
แต่ทุกวันนี้ชีวิตตรมหนักหนา
มีเรื่องเยอะแยะเสียจนท้อกายา
ไม่อาจมายิ้มให้เห็นดังต้องการ
แต่รับรองว่าต้องมีซักวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งเปรมปรีย์ศรีสมาน
จะยิ้มรับด้วยใบหน้าที่ชื่นบาน
คงไม่นานเพราะกำลังเพียรผ่อนคลาย
ขอขอบคุณอีกสักครั้งนะคุณพี่
ใจน้องนี้รู้สึกดีอย่างมากหลาย
ซึ้งในความปรารถดีจากพี่ชาย
ขอพระดลพี่สมหมายทุกอย่างเทอญฯ
|
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น