ความหวังดี บางครั้ง ช่างไร้ค่า
หยดน้ำตา บางครั้ง ช่างหม่นหมอง
ความรักฉัน บางครั้ง เธอไม่มอง
กลับเป็นต้อง คอยรับ คำด่ามา

ความรู้สึก บางครั้ง ช่างแสนเศร้า
ความอดทน บางครั้ง ก็ท้อถอย
ความเป็นห่วง บางครั้ง ได้รอคอย
เพราะต้องปล่อย ให้เธอ ค่อยค่อยไป

เจ็บปวดนัก ชีวิต มีความทุกข์
เพราะต้องถูก คนคอย บั่นทอนหนา
บวกกับความ รักที่ ไม่ได้มา
ต้องมานั่ง เช็ดน้ำตา ลูกผู้ชาย.

ครั้นเมื่อถึง คราวที่ ฉันต้องจาก
อยากบอกมาก ว่าฉันรัก เธอแค่ไหน
จะอยู่ห่าง ไกลกัน ซักเพียงใด
แต่ว่าใจ ฉันยังคง อยู่กับเธอ

บางครั้งต้อง ฝืนใจทน รับความเจ็บ
เก็บมันไว้ ความขมขื่น ระทมหนา
อยากจะฝาก บอกเธอไว้ พรรณา
ว่าแม้ลา จากไป ใจรักเธอ